"Μα πού βρίσκεται το Χωράφι των Θαυμάτων;" ρώτησε ο Πινόκιο.
"Δυο βήματα είναι από δω".
Διασχίσανε την πόλη, και, βγαίνοντας απ\' τα τείχη, φτάσανε σ\' ένα απομονωμένο χωράφι, που \'μοιαζε σαν όλα τα χωράφια.
"Φτάσαμε λοιπόν", είπε η Αλεπού, "άντε, στρώσου στη δουλειά: να σκάψεις μια μικρή τρύπα με τα χέρια σου και να βάλεις τα χρυσά σου νομίσματα μέσα".
Υπάκουσε ο Πινόκιο. Έσκαψε μια τρύπα, έβαλε μέσα τα τέσσερα χρυσά νομίσματα που του \'χανε μείνει, και τα σκέπασε με λίγο χώμα.
"Τώρα", είπε η Αλεπού, "άντε στο φράγμα εδώ κοντά, φέρε έναν κουβά νερό και πότισε το μέρος όπου φύτεψες την περιουσία σου".
Ο Πινόκιο πήγε στο φράγμα, και, μια και δεν είχε κουβά, έβγαλε το \'να απ\' τα παπούτσια του, και, γεμίζοντάς το νερό, πότισε το χώμα που σκέπαζε τα λεφτά του.
"Τι άλλο πρέπει να κάνω;"
"Τίποτ\' άλλο", αποκρίθηκε η Αλεπού. "Τώρα μπορούμε να φύγουμε. Πρέπει να ξαναγυρίσεις σε καμιά εικοσαριά λεπτά, και θα δεις ένα δεντράκι να φυτρώνει κιόλας μες απ\' τη γη, και τα κλαδιά του θα \'ναι γεμάτα χρήματα".
Ένα μικρό επεισόδιο από τις "περίφημες" "Περιπέτειες του Πινόκιο". Για τα υπόλοιπο δεν έχετε παρά να διαβάσετε τις σελίδες του βιβλίου.